جای آهو
جای آهو ،
دشت و بیابون .
دُمش ریز ،
سُمش تیز ،
شاخِش چه نازه .
جای خرگوش ،
بیشه و هامون .
چه با هوش
چه خوشگل
گوشش درازه .
جای بلبل ،
گلزار و گلشن .
پرش نرم ،
خودش ریز ،
صداش قشنگه
جای گنجیشک ،
کوچه و برزن .
تنش گرم ،
نوکش تیز ،
زبر و زرنگه .
جای اردک ،
کنار برکه .
خوش آواز ،
عروسه ،
پنجه ش حنایی .
جای ماهی ،
میون دریا .
بُلوره ،
بی آواز ،
برقش طلایی .
جای « شیر» ه ،
پهنای جنگل .
چه بی باک ،
چه قُلدُر ،
چه قُلچُماقِه .
جای « فیل» ه ،
هر جای جنگل .
چه پر زور ،
چه گنده ،
قَدِ اُتاقه .
جای میمون ،
شاخ درخته .
رَسَن باز .
هنرمند ،
جنگل نشینه .
جای آدم ،
دنیای خوشگل .
این خوشگل ،
ستاره س،
اسمش زمینه .
این ستاره
با آب و خاکش
تو هر چی
ستاره س
مثل نگینه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر